İmplantasyon başarısızlığı olan infertil hastalardaendometrial reseptivitenin incelenmesi

Abstract

Amaç: Tekrarlayan implantasyon başarısızlığı olan infertil hastalarda, endometrial reseptivitenin transkriptomik imzasının tanımlanmasında kullanılan ERA (Endometrial receptivity array) testi ile yapılan kişiselleştirilmiş embriyo transferinin sonuçlarının belgelenmesi ve gebelik oranları üzerine etkisinin araştırılması hedeflenmiştir. Metod: Bu çalışma retrospektif gözlemsel bir çalışmadır. Haziran-2017 ve Nisan-2020 tarihleri arasında öel bir IVF kliniğe başvuran 22-42 yaş arası, iki veya daha fazla taze veya dondurulmuş embriyo transferi yapılan, implantasyon başarısızlığı olan 60 kadın çalışmaya alınmıştır. Bu çalışma Biruni Üniversitesi Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulu Başkanlığı tarafından onaylanmıştır. Bulgular: NGS yapılmış ve sağlıklı embriyo transferi yapılan hastalardan ERA sonucu ‘pre-reseptif’ olan 23 kadından 17’sinde β-hCG değeri pozitif çıkmıştır. Blastokist embriyo transferi yapılmış ve ERA sonucu ‘pre-reseptif’ olan 12 kadından 11’inde β-hCG değeri pozitif çıkmıştır. Üçüncü gün embriyo transferi yapılmış ve ERA sonucu ‘pre-reseptif’ olan 4 kadından 2’sinin β-hCG değeri pozitif çıkmıştır. ERA sonucu ‘reseptif’ olan 21 kadından 12’sinde β-hCG değeri pozitif çıkmıştır. Sonuç ve yorum: Tüm hastalara ERA testi yapılmış ve özellikle ERA sonucu ‘pre-reseptif’ olanlarda yapılan embriyo transferlerinin ‘kişiselleştirilmiş bir implantasyon penceresi’ zamanlamasına göre yapılması sonucunda daha önce yapılan embriyo transferlerinde implantasyon başarısızlığı olduğu bilinen hastaların gebelik oranlarında iyileşme görülmüştür. İmplantasyon başarısızlığı olan hastalarda ERA testinin rolünün daha iyi aydınlatılması için daha büyük prospektif ve randomize çalışmalara ihtiyaç vardır.

Aim: The aim of this study was to investigate the effects of individualized embryo transfer according to transcriptomatic profiling of endometrium using endometrial receptivity array (ERA) on pregnancy rates in patients with recurrent implantation failure. Method: The pregnancy rates of fresh or frozen embryo transfer cycles using two or more embryos were evaluated in this retrospective observational study of 60 patients, aged 22-42 years, with a history of recurrent implantation failure in whom ERA was performed. Results: Pregnancy test was positive in 17 of 23 women with a pre-receptive ERA result and embryo transfer after preimplantation genetic screening with next generation sequencing. In another group of 12 women with a pre-receptive ERA result in whom blastocyst transfers were performed, 11 patients had a positive pregnancy test whereas 2 of the 4 patients who had a pre-receptive ERA result and day 3 embryo transfer had positive pregnancy tests. Pregnancy test was positive in 12 of 21 women with a receptive ERA result and embryo transfer. Conclusion: Timing embryo transfer according to ‘individualised implantation window’ in view of ERA results helps improve pregnancy rates in patients with a history of recurrent implantation failure. Prospective and randomized studies are needed to further enlighten the role of ERA in patients with recurrent implantation failure.