Kaynaştırma eğitiminde sınıf ve rehber öğretmenlerin yaşadıkları güçlüklerle ilişkili görüşlerinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada İstanbul ilinde bulunan ilkokullarda görev yapan sınıf ve rehber öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde yaşadıkları güçlüklere ilişkin görüş ve önerilerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması modelinin kullanıldığı çalışmada; sınıfında kaynaştırma öğrencisi bulunan yedi sınıf öğretmeni ve okulunda kaynaştırma öğrencisi olan altı psikolojik danışman/rehber öğretmen ile yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Görüşmelerden elde edilen verilere içerik analizi uygulanarak, ana tema ve alt temalar oluşturulup bulgulara ulaşılmıştır. Araştırma sonuçları; bazı sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programını (BEP) rehber öğretmenden yardım alarak hazırladıklarını, okul idaresinin kaynaştırma eğitimi hakkında yeterli bilgiye sahibi olmadığını, sınıf mevcutları kalabalık olduğu için akademik beceri kazandırmada, kaynaştırma öğrencilerine yönelik uygun materyal bulmada ve uyarlamada zorlandıklarını göstermektedir. Rehber öğretmenler; BEP geliştirme biriminin kâğıt üzerinde kaldığını, BEP ile ilgili tüm sorumlulukların kendilerine yüklendiğini, okul idaresinin kaynaştırmayla ilgili iş birliği sağlamadığını belirtmektedir. Ayrıca hem Sınıf öğretmenleri hem de rehber öğretmenler; öğrencinin destek eğitim aldığı kurumlarla kurdukları iletişim ve iş birliğinin tek taraflı olduğunu, kendilerine öğrenciyle ilgili geri dönüş sağlanmadığını belirtmişlerdir. Ailelerin çocuklarının yetersizlik durumunu kabullenememeleri ve kaynaştırma eğitimi hakkında yeterli bilgiye sahip olmamaları da sınıf ve rehber öğretmenler için iş birliğini güçleştiren diğer bir bulgu olarak ortaya çıkmaktadır. Araştırmanın bulgularından yola çıkarak hem sınıf öğretmenleri hem rehber öğretmenler için kaynaştırma eğitimiyle ilgili lisans eğitiminde ve sonrasında hizmetçi eğitimlerin verilmesi, ailelere kaynaştırma eğitimiyle ilgili bilgilendirici seminerler düzenlenmesi, BEP geliştirme birimlerinde gerekli iş birliğinin sağlanması önerilmektedir.

In this study, it is aimed to determine the opinions and suggestions of the classroom teachers and guidance counselors working in primary schools in Istanbul regarding the difficulties they experience in inclusive education. In the study in which the case study model, which is one of the qualitative research methods, was used; Semi-structured interviews were conducted with seven classroom teachers who have inclusion students in their classroom and six guidance counselors who are inclusion students in their school. By applying content analysis to the data obtained from the interviews, the main themes and sub-themes were formed and the findings were reached. The results of the research show that some classroom teachers prepare the individualized education program (IEP) with the help of the guidance counselor, the school administration does not have enough information about inclusive education and they have difficulty in gaining academic skills, finding and adapting appropriate materials for mainstreaming students because the classrooms are crowded. Counselors state that the plans made by those involved in IEP development remain on paper, all responsibilities regarding IEP are assigned to them, and the school administration does not cooperate on inclusion. In addition, both the classroom teachers and the guidance counselors stated that the communication and cooperation they established with the institutions where the student received support education was one-sided and they did not receive any feedback about the student. The fact that families cannot accept their children's inadequacy and do not have sufficient knowledge about mainstream education is another finding that makes cooperation difficult for classroom and guidance counselors. Based on the findings of the research, it is recommended to provide in- service training for both primary school teachers and counselors during and after the undergraduate education on mainstream education, to organize informative seminars for families about mainstream education, and to ensure the necessary cooperation among those involved in IEP development.