Coping with stress among University Students: An investigation in the context of transactional analysis ego states

Abstract

In this study, coping responses were examined in terms of Transactional Analysis Approach. In this context, the main purpose of this study is to investigate the relationship between coping styles and ego states among university students. Survey method was used in this study. The sample of the study consisted of 1382 students from different faculties of Marmara University, İstanbul. “Coping Style Scale” (Şahin and Durak, 1995) and “Ego State Scale” (Arı, 1989) were used to collect data. The Ego State Scale was administered to the students and the egograms were derived for each students and then the students were also classified according to the highest scores of the egogram. Based on this classification, coping styles of students were compared with their ego states. The results indicated that the students who were in Adult ego state had the highest scores from the self-confident style. On the other hand, the students who were in Adapted Child ego state had the lowest scores from selfconfident style. The students who were in Adult ego state had the highest scores from optimistic style were followed by the students who were in Nurturing Parent ego state. The students who were in Critical Parent ego state had the lowest scores from optimistic style were followed by the students who were in Adapted Child ego state. Helpless and submissive styles were mostly preferred by students in Adapted Child ego state and were least preferred by students in Adult ego state to cope with the psychological distress. The students who were in Free Child ego state had the highest scores from seeking of social support were followed by the students in Nurturing Parent ego state. The students who were in Critical Parent ego state had the lowest scores from seeking of social support were followed by the students in Adapted Child ego state. Based on the findings from the study, some suggestions were made in the context of protective and preventive mental health counseling.

Bu araştırmada stresle başaçıkma tepkilerinin Transaksiyonel Analiz (TA) yaklaşımı açısından ele alınıp incelenmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda araştırmanın ana amacı, üniversite öğrencilerinin stresle başaçıkma tarzları ve TA ego durumları arasındaki ilişkinin sınanmasıdır. Araştırma tarama modeline göre hazırlanmış olup, İstanbul ilinde Marmara Üniversitesi’nin farklı fakültelerinde öğrenim görmekte olan 1382 öğrenci örneklemi oluşturmuştur. Araştırmada verileri toplamak için; “Stresle Başaçıkma Tarzları Ölçeği” (Şahin ve Durak, 1995) ve “Ego Durumları Ölçeği” (Arı, 1989) kullanılmıştır. Öğrenciler uygulanan “Ego Durumları Ölçeği”nden elde edilen egogramda en yüksek puanı aldıkları ego durumuna göre sınıflandırılmış; stresle başaçıkma tarzları ego durumlarına göre karşılaştırılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; kendine güvenli yaklaşımı en çok benimseyen grubun Yetişkin ego durumu, en az benimseyen grubun ise Uygulu Çocuk ego durumu özelliği gösterdiği saptanırken; iyimser yaklaşımı en çok benimseyen grubun Yetişkin ego durumu özelliği gösteren öğrenciler olduğu ve onu Koruyucu Ebeveyn ego durumu özelliği gösteren öğrencilerin izlediği, en az benimseyen grubun ise Eleştirel Ebeveyn ve onu takiben Uygulu Çocuk ego durumu özelliği gösteren öğrencilerden oluştuğu tespit edilmiştir. Çaresiz ve boyuneğici yaklaşım en çok Uygulu Çocuk, en az Yetişkin ego durumu özelliği gösteren öğrenciler tarafından tercih edilmiştir. Ayrıca sosyal desteğe başvurmaya en fazla yönelen grubun Doğal Çocuk ego durumu özelliği gösterdiği onu Koruyucu Ebeveyn ego durumu özelliği gösteren grubun izlediği, en az sosyal desteğe başvuranların ise Eleştirel Ebeveyn ego durumu grubunda yer aldığı, onu Uygulu Çocuk ego durumu özelliği gösteren öğrencilerin izlediği saptanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara dayanarak koruyucu ve önleyici ruh sağlığı danışmanlığı bağlamında bazı önerilerde bulunulmuştur.