Antibiotic resistance and bacteria in urinary tract infections in pediatric patients

Abstract

Objective: Antibiotic resistance against bacterial pathogens associated with urinary tract infections (UTI) is rapidly increasing worldwide. In this study, we aimed at determining the causative microorganisms in children under 17 years of age diagnosed with UTI in our hospital and the antibiotic resistance rates of these causes. Methods: We isolated and retrospectively analyzed 4801 urine samples of children under 17 years old who presented with bacterial growth in their urine cultures. The isolated bacteria and their antibiotic resistance profiles were statistically analyzed. Results: Most (2001/77.2%) of 2592 patients included in the study were female and the mean age and median interquartile range (IQR) was 55 (12-98) months. Except for the neonatal period, the female gender was predominant in all age groups (p<0.0001). The most frequently isolated bacteria included Escherichia coli (67.7%), Klebsiella spp. (10.7%), and Enterococcus spp. (8.8%). The most and least resistant antibiotics were ampicillin (66.6%) and meropenem (0.3%) for E. coli, respectively. Although resistance of E. faecalis to ampicillin and ciprofloxacin is at a low level, E. faecium is much more resistant to these antibiotics (p<0.0001). Conclusion: It is important that each center determines its own resistant antibiotics so as to guide empirical treatment. Re-evaluating each antibiotic that is started to be used empirically according to the results of culture and sensitivity in addition to switching to a suitable antibiotic would be very effective in reducing resistance rates.

Amaç: İdrar yolu enfeksiyonu (İYE) ile ilişkili bakteriyel patojenlere karşı antibiyotik direnci, tüm dünyada her geçen gün artmaktadır. Bu çalışmada amacımız hastanemizde İYE tanısı konulan 17 yaş altı çocuklarda etken mikroorganizmaların belirlenmesi ve bu etkenlerin antibiyotik direnç oranlarının saptanmasıdır. Yöntem: Ocak 2018-Temmuz 2019 tarihleri arasında hastanemize başvuran ve İYE ön tanısıyla idrar kültürü tetkiki istenen ve kültürde bakteri izole edilen 17 yaş altı çocuklara ait 4801 örnek retrospektif olarak incelenmiştir. İzole edilen bakteriler ve antibiyotik direnç profilleri istatiksel olarak analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 2592 hastanın 2001 (%77,2)’i kız ve yaş ortalamaları median IQR 55 (12-98) ay idi. Yenidoğan dönemi hariç diğer tüm yaş gruplarında en sık kız cinsiyetin hakim olduğu görüldü (p<0,0001). En sık izole edilen bakteri türleri sırasıyla, Escherichia coli (%67,7), Klebsiella spp. (%10,7), Enterococcus spp. (%8,8) idi. En dirençli ve en az dirençli antibiyotikler Escherichia coli için sırasıyla ampisilin (%66,6), meropenem (%0,3) idi. Enterococcus fecalis’in ampisilin ve siprofloksasine direnç durumu çok düşük olmasına rağmen Enterococcus faecium’un bu antibiyotiklere çok daha dirençli olduğu görülmüştür (p<0,0001). Sonuç: Her merkezin kendi direnç oranlarını belirlemesi ampirik tedaviye yol gösterici olması bakımından önemlidir. Ampirik başlanan her antibiyotiğin kültür ve duyarlılık sonucuna göre yeniden değerlendirilmesinin ve uygun bir antibiyotiğe geçilmesinin direnç oranlarını azaltmada oldukça etkili olacağı göz önünde bulundurulmalıdır.