Is there any relationship between LGALS3 gene variations and histopathological criteria in laryngeal squamous cell carcinoma (LSCC)?

Abstract

Objectives: Genetic variations of LGALS3 (Galectin-3) were found to be associated with treatment resistance, mortality, recurrence, high tumor volume and multiple tumor involvement in solid organ cancers. The modulators of extracellular matrix (ECM), which is a dynamic factor in the larynx tissue with high biomechanical and regenerating ability, can play an important role. We aimed to investigate the relationship between the genetic variants of LGALS3, one of these modulators, with Laryngeal Squamous Cell Carcinoma (LSCC). Methods: LGALS3 gene variations were genotyped by PCR-RFLP method using genomic DNA samples obtained from peripheral blood samples of 74 patients diagnosed with LSCC and 94 healthy controls. Results: The C allele carriage for the Rs4652 genetic variant was found to be higher (p=0.017) in patients with LSCC. Statistical relationships were found between homozygous genotypes of this variant (CC/AA) with advanced tumor stage (p=0.017) and presence of reflux (p=0.036). CC genotype for rs4644 was found to be higher in cases with positive family history (p=0.036). Conclusions: Our findings of LGALS3 gene variants, which are also found to be associated with other solid cancers, suggest that they may play a role in LSCC pathophysiology similarly.

Amaç: LGALS3’ün (Galectin-3) genetik varyasyonlarının, solid organ kanserlerinde tedaviye direnç, ölüm oranı, nüks, yüksek tümör hacmi ve çoklu tümör tutulumu ile ilişkili olduğu bulunmuştur. Biyomekanik açıdan rejenerasyon kabiliyeti yüksek larinks dokusunda, dinamik bir faktör olarak ECM modülatörleri önemli rol oynayabilir. Bu modülatörlerden LGALS3’ün genetik varyantları ile LSCC (Laringeal Skuamöz Hücreli Karsinom) arasındaki ilişkiyi araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: LSCC tanısı almış 74 hasta ve 94 sağlıklı kontrolün periferik kan örneklerinden elde edilen genomik DNA örnekleri kullanılarak LGALS3’ün genetik varyantları PCR-RFLP yöntemiyle genotiplendirildi. Bulgular: LSCC’li hastalarda Rs4652 genetik varyantı için C aleli taşıyıcılığının daha yüksek olduğu tespit edildi (p=0.017). Bu varyantın homozigot genotipleri (CC/AA) ile ileri tümör evresi (p=0.017) ve reflü varlığı (p=0.036) arasında istatistiksel ilişkiler bulundu. Aile öyküsü pozitif olan olgularda ise rs4644 genetik varyantı için CC genotipinin diğer genotiplere göre daha yüksek olduğu tespit edildi (p=0,036). Sonuç: Diğer solid kanserler tipleriyle de ilişkisi tespit edilen LGALS3 gen varyantlarına ait bulgularımız benzer şekilde LSCC patofizyolojisinde rol oynayabileceğini göstermektedir.